Leestijd: 1,5 minuut.
Hi mooi mens,
In de vertraging vind ik mijzelf. In de vertraging, mag ik zijn wie ik ben. Ik voel iedere beweging, hoe klein ook. Ik voel dat mijn vinger wil bewegen, en beweeg. Ik ga met mijn aandacht naar mijn hart en adem. Een bewuste ademhaling. Dan voel ik mijn knie op de grond, mijn knie wil een kleine beweging maken. De ruimte is er voor mij. Niets of niemand die iets kan zeggen of vinden van míj, in dit moment. Zo bewust mogelijk maak ik een beweging met mijn arm, ik strek mijn arm in slow motion uit. Yes, die ruimte is van mij. Ik lig op de grond en maak me lang, mijn armen uitgestrekt. Ik voel dat ik er mag zijn, dat hoe dan ook: dit is mijn lichaam, hier op de grond, heel traag bewegend en ruimte innemend. Ik voel emoties op komen; een gevoel van niet gezien en gehoord worden. Ik laat het stromen, de tranen. En langzaam, beweegt mijn lichaam van binnenuit, luisterend naar mijn hart. Ik voel dat het niet belangrijk is dat ik geen begrip ervaar van de ander. En ik beweeg door, nog altijd in uiterste vertraging.
In mij gebeurt er veel en de vertraging zorgt ervoor dat alles er mag zijn, dat alles geuit mag worden en gevoeld mag worden; iedere minuscule verandering van energie in mij. Langzaam beweeg ik door de emoties heen. Het verdriet maakt plaats voor zelfliefde. Ik voel dat ik mijn hart wil openen en langzaam beweeg ik mijn borstkas naar voren en open ik mijn armen. De liefde stroomt door mij heen. Ik laat achter wat mij niet meer dient. Langzaam beweeg ik door, bewust van alles in mijn lichaam. Het is oké, alles is oké. Diep van binnen voel ik kracht omhoog komen. Kracht, welke soms weggestopt zit, maar ik nu opnieuw voel. Ik geef alles in mij aandacht en stop niets weg.
De wereld is zoals hij is. Vroeger dacht ik altijd dat ik iedereen te vriend moest houden. Ik was bang voor wat mensen van mij zouden denken, dus ik was lief. Te lief. Pleasen, je herkent het vast wel. En rondjes draaien in mijn hoofd: ‘Wat kan ik nu zeggen zodat de lieve vrede bewaart wordt tussen ons’ of ‘ik moet mezelf wel verantwoorden, zodat de ander mij begrijpt en mij aardig blijft vinden’, etc.
In de dans heb ik nu opnieuw mogen leren dat dit niet hoeft. Door te vertragen, kon ik alles voelen. Alle emoties kregen de ruimte en ik kon er doorheen bewegen.
Zolang ik mezelf begrijp, vanuit mijn kern spreek en beslissingen maak, is het goed. Het begrip van de ander doet er dan niet meer toe. Want ik kies voor mezelf.
Ervaar de kracht van dans tijdens een ‘in je lijf – sessie’. Je lichaamsbewustzijn wordt vergroot en je leert voelen wat je in het moment nodig hebt en geeft dit aandacht. Meer informatie over deze sessies staat op mijn website bij het ‘aanbod’. Of mail me op info@marchaverhaeg.nl